Van vrijwilligerswerk naar een betaalde baan

Leestijd: Geplaatst op: 5-12-2020

Patricia van den Berg: een bekend gezicht in een nieuw filiaal. Vanaf november werkzaam in Franeker maar veel mensen in de regio NoardEast-Fryslan kennen haar al van de Estafette recyclewinkel in Burgum. Op die plek maakt ze kennis met Estafette én met de liefde van haar leven. Beide lopen de laatste jaren als een rode draad door haar leven en persoonlijke ontwikkeling.

‘Het begon allemaal met een schommelstoel’, vertelt Patricia. ‘Voordat ik bij Estafette als vrijwilliger begon deed ik vrijwilligerswerk bij Talant in Burgum. Hier verzorgde ik de creatieve dagbesteding. In de pauze liep ik wel eens langs bij Estafette. Tijdens één van mijn bezoekjes aan de winkel trof ik ook een hele mooie schommelstoel. Die moest mee naar huis! Nadat ik betaald had zou ik de stoel in de auto meenemen, maar eenmaal bij de auto paste het niet. Een heel aardige man uit de winkel heeft me toen geholpen. Die man bleek achteraf Sytze, de liefde van mijn leven. Het klikte, we bleven contact houden en onze vriendschap groeide uit tot een relatie. We bleken beide behept met het kringloop- en rommelmarktvirus!’

'Door mijn vrijwilligerswerk bij Estafette zorg ik ook weer voor mezelf'

Na een tijd vrijwilligerswerk bij Talant te hebben gedaan stopt Patricia daar. Het blijkt een te heftige belasting. ‘Ik zorgde daar voor mensen met een beperking en daarnaast heb ik thuis een zorgintensief gezin waardoor ik mantelzorger ben voor meerdere mensen. Ik was bijna elk uur van de dag bezig met het zorgen voor anderen en dat kostte mij al mijn energie. Ik kon nergens meer echt ‘opladen’. Maar thuiszitten is geen optie, bezig blijven is belangrijk voor mij. Via Sytze - die nog steeds als assistent filiaalleider werkte in Burgum – wist ik dat bij Estafette veel ge(re)styled werd en dat leek me zo leuk om te doen. Gewoon lekker bezig met materiaal en met m’n handen, in plaats van mensen en hun problemen.’ Patricia start bij Estafette op de textielafdeling maar al snel wordt duidelijk dat ze veel meer in haar mars heeft. Bijna zeven jaar stylet Patricia verschillende afdelingen, verzorgd het restylen van meubeltjes en kleedt de etalages mooi aan. Het werk bij de recyclewinkel zorgt bij Patricia voor een doorbreking van haar zorgpatroon en geeft haar energie.

Dan slaat het noodlot toe: haar geliefde Sytze krijgt een beroerte en komt thuis te zitten. Patricia stop noodgedwongen (maar met liefde) tijdelijk met haar vrijwilligerswerk om hem te kunnen ondersteunen. Gelukkig herstelt Sytze goed na een intensief revalidatieproces. ‘Zelfs dit gebeuren brengt iets moois met zich mee. We zijn gaan samenwonen, Sytze is nu meer thuis en die is zo ontzettend positief. We zijn hier echt sterker uitgekomen. Als stel en als individuen. Hier heb ik veel aan, krijg meer ruimte en zelfvertrouwen om ook iets voor mezelf te doen. En die kans pak ik met beide handen aan. Dit is mijn tijd!

Van vrijwilligerswerk naar een betaalde baan 

Omdat ze toch wel eens wil kijken hoe ver ze kan komen, gaat Patricia op zoek naar begeleiding en naar een vaste betaalde baan. Dat laatste lukte - tot verbazing van Patricia zelf - verbazingwekkend snel. Een opkikker voor haar zelfvertrouwen. Helaas blijkt de baan niet helemaal aan te sluiten bij haar ambities. Ze besluit te stoppen. Weer een persoonlijke overwinning, om dit uit eigen overweging te doen. ‘Ik weet nu wat ik waard ben en wat ik kan, mijn zelfvertrouwen is gegroeid en daardoor durf ik er vertrouwen in te hebben dat er iets anders op mijn pad zou komen.’ En haar gevoel klopt. Tijdens haar zoektocht naar een andere baan blijkt er plots een vacature voor een betaalde baan als assistent-filiaalleider bij Estafette Franeker vrij te komen en wordt ze benaderd voor de functie. Per november 2020 gaat ze aan de slag. Een opsteker voor Patricia, een aanwinst voor Estafette.

Werken bij de Estafette is meer dan ‘werken in een winkel’, het is deel uitmaken van een hechte gemeenschap

‘Dit voelt als thuiskomen voor mij. Werken bij de Estafette is meer dan ‘werken in een winkel’, het is deel uitmaken van een hechte gemeenschap. Je deelt lief en leed, het is bijna familie. Ook Sytze is nog altijd aan de slag bij Estafette. Niet meer in vast dienstverband want dat laat zijn gezondheid niet toe, maar wel als vrijwilliger in Burgum. Zo blijft ook hij ritme houden en binding met zijn collega’s. ‘Vroeger dacht ik heel vaak terwijl ik in Burgum of andere Estafette winkels rondliep “Het zou toch wat zijn, als ik hier een vaste baan zou kunnen krijgen". Maar door mijn thuissituatie dacht ik altijd dat ik dat niet zou kunnen bolwerken. En nu? Ik ben als een vis in het water hier. Krijg alle ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en heb nu een mooie balans gevonden in het zorgen voor een ander en zorgen voor mezelf. Ik zorg nog steeds elke dag, maar wel wanneer het mij past. Ik word niet meer elke dag van uur tot uur geleefd’.

Van vicieuze cirkel naar kringloop van geluk!