‘A human life is just a heartbeat in heaven’: het staat in sierlijke letters op de linkerarm van Eddy van Loon (53) getatoeëerd. Wat die spreuk betekent? “Ons leven op aarde is maar kort. Je moet er daarom het beste van maken: ook als het tegenzit.”
Kortom, positief blijven en niet teveel zeuren. Als Eddy z’n levensverhaal vertelt is dit dan ook met een lach én de nodige humor. Te beginnen bij zijn dwangstoornis (OCD). “Sommige mensen met OCD doen dwangmatig honderd keer een deur dicht. Bij mij gebeurt dat in mijn hoofd. Dan zie ik iets op tv of hoor iets op de radio. Daar moet ik dan telkens aan denken. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Dan ben ik net een langspeelplaat die overslaat.”
"Er stond bijna een punt achter m’n leven, gelukkig werd het een komma"
GAME OVER
Hij had dit als kind al. “Maar, ik leerde ermee omgaan. En dat mijn brein anders werkt, betekent niet dat ik niks kan, hè.” Zo maakt Eddy als rapper furore in het Friese hiphop-wereldje, verdient hij de kost in verschillende winkels en wordt vader van dochter Yateesha. Geen vuiltje aan de lucht, tot 2011. Eddy: “Toen bleef die plaat écht in de groef hangen. Ik werd depressief, raakte in een psychose en moest worden opgenomen. Game over.”
Dankzij behandelingen en medicijnen krijgt Eddy de OCD onder controle. Daarna pakt hij z’n leven met nieuwe energie op. Hij ontmoet z’n huidige vrouw Sandra; wordt vader van dochter Raeven (2013) en zoon Shayne (2016). “Maar ik zat wel hele dagen thuis. Afgekeurd: niet interessant meer voor de maatschappij. Toch wilde ik graag iets doen. Zo kwam ik in 2016 bij Estafette terecht.”
HERSENINFARCT
Dan die andere tatoeage: de puntkomma in zijn nek. “Ongeveer op de plek waar in een ader een bloedprop is ontstaan.” Die prop schiet op 19 juli 2021 z’n hersenen in. “Ik was naar de laatste schooldag van Raeven geweest toen ik enorme migraine kreeg. Ik was even gaan liggen. Toen ik van bed kwam, ging het licht uit.”
Gelukkig is Sandra thuis, zij belt 112. Eddy: “Ik ben met spoed naar het UMCG gebracht.” Hij lacht: “Een herseninfarct had bijna een punt achter mijn leven gezet. Gelukkig werd het een komma.” Eddy moet wel elf maanden revalideren. “Loodzwaar. Vooral voor mijn gezin. Zij kregen een man terug die alles opnieuw moest leren. Gelukkig heb ik een wereldvrouw: zij heeft mij er doorheen gesleept.”
Eén van de beste dingen die hem kon overkomen, vertelt Eddy. Met zijn collega Johan prijst hij sinds jaar en dag het kleingoed dat binnenkomt. “Mooi werk, in een prachtige winkel met leuke collega’s. Het is goed om ander praat te hebben, om samen te lachen. En als het een dagje niet gaat, dan is daar begrip voor. Niemand doet er moeilijk over.”
POSITIEVE INSTELLING
Wat ook helpt is z’n positieve instelling. “De linkerkant van mijn lijf functioneert niet perfect. De woorden komen er minder vloeiend uit. Maar ik kan nog lopen, fietsen en zelfs autorijden. En het állerbelangrijkste: ik kan weer vader zijn voor mijn kinderen. Het had zoveel slechter kunnen aflopen.”
In de zomer van 2022 gaat Eddy weer aan de slag in de winkel. En dat is te merken. Want, waar Eddy is, is reuring. Of zoals collega Albert zegt: “Soms heb je het idee dat er twintig mensen zitten, maar dan is het Eddy.”
Eddy lacht. “Ik creëer graag een positieve sfeer. Wanneer iedereen het naar z’n zin heeft, halen wij het beste in elkaar naar boven. En zeg zelf, het leven is toch véél te kort om geen lol te hebben!”